Chełmiec - szczyt górski (851 m n.p.m.), będący wzniesieniem Gór Wałbrzyskich, wznoszącym się bezpośrednio nad Wałbrzychem. Zbudowany z permskich porfirów.
Do roku 1995 uchodził za najwyższy szczyt Gór Wałbrzyskich o wysokości 869 m. Ciekawe, bo na mapach topograficznych podawana była zawsze wysokość o 18 m mniejsza, niestety dla turystów mapy te przez wiele lat były niedostępne. Jeszcze wcześniej, w latach 60. XX w., podawano że jego wysokość to tylko 834 m. Potem okazało się że była to wysokość jednego z niemieckich punktów pomiarowych niżej na stoku. Ale nawet i dziś, gdy jest on drugą co do wysokości górą (851 m) pozostaje w krajobrazie Wałbrzycha i Szczawna najbardziej znaczący. Jest dla tych miast podobnym symbolem, co Giewont dla Zakopanego, a po wybudowaniu pod jego wierzchołkiem krzyża w roku 2000 porównanie to jest jeszcze bardziej uzasadnione. Jego potężna i niemal w całości zalesiona kopuła wznosi się ponad 400 m nad Kotliną Wałbrzyską, strome zbocze widoczne od tej strony budzi szacunek, a szlak niebieski prowadzący tędy na szczyt jest jednym z najbardziej stromych podejść w Sudetach. Na szczęście od strony Boguszowa góra ta jest łatwiej dostępna i można stamtąd bez wielkich trudności zdobyć ją nawet na rowerze, a zimą na nartach.
Patrząc od wschodu i północy jest to izolowana góra, jednak od południa i płd. zach. widoczne są mniejsze wierzchołki i krótkie grzbiety, dlatego geografowie mówią także o Masywie Chełmca. Zalicza się do niego także dwuwierzchołkową górę Mniszek (711 i 704 m) położoną między Boguszowem a Gorcami. Mniszek oglądany z okien pociągu w Boguszowie wygląda jak miniaturka Chełmca. W tym rejonie wytyczono również kilka ścieżek rowerowych.
Chełmiec zbudowany jest z czerwonych riolitów (porfirów) i jest uważany przez geologów za lakkolit. Oznacza to, że lawa wulkaniczna tworząca dzisiejszą jego kopułę nie wydostała się 290 mln lat temu na powierzchnię ziemi, ale znalazła sobie rozlewisko między warstwami innych skał i tam zastygła. Skały te zostały jednak do dziś zupełnie zniszczone przez erozję.
Pierwszą budowlą na szczycie była wieża widokowa o wys. 22 m. Powstała ona na pocz. XX wieku jako sztuczna ruina z inicjatywy właściciela dzisiejszego Dworzyska - hotelu i mini stadniny koni przy żółtym szlaku ze Szczawna do Lubomina. Służyła ona także jako schronisko turystyczne i to nawet jeszcze krótko po II wojnie światowej. Obecnie wieża ta w złym stanie technicznym, obrosła kilkoma przybudówkami wygląda delikatnie mówiąc nieestetycznie. Jest w gestii urzędu miasta Szczawno Zdrój, a co z nią będzie dalej - pokaże czas. Turyści zwykle nie mogą z niej korzystać, jest zajęta przez kilka nadajników radiowych, korzystają z niej też krótkofalowcy, a szkoda, bo panorama z jej szczytu jest imponująca.
Obok wieży znajduje się teren Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego - budynek i wieża antenowa.
Obecnie wieża jest wykorzystywana turystycznie.
