Pozostałości zamku Nowy Dwór z przełomu XIII-XIV zbudowanego na stożkowym i skalistym wzgórzu Zamkowa Góra (618 m n.p.m.). Obecnie w granicach Wałbrzycha.
Znajduje się w odległości zaledwie 20-30 minut drogi szlakiem żółtym od stacji kolejowej Wałbrzych Główny i 1 km na płd. wsch. od ulicy Niepodległości na stromej górze (Zamkowa Góra 618 m).
Ulicą tą prowadził kiedyś szlak handlowy ze Świdnicy do Czech i dla jego obrony wzniesiono tę warownię. Tradycja podaje, że już w XI wieku - ma świadczyć o tym głaz z wyrytą datą 1088 w jednej z bastei, ale jak wykazuje krój cyfr arabskich, jest ona znacznie późniejsza. Historyczne źródła mówią o powstaniu zamku dopiero o roku 1364 za panowania księcia świdnickiego Bolka II. Piastowie świdniccy (Bolko I, jego syn Bernard i wnuk Bolko II) wybudowali kilkadziesiąt kamiennych warowni w Sudetach, które w tym rejonie tworzyły aż dwie linie obronne i miały zabezpieczać ich ziemię przed atakami od strony czeskiej. Budowano je tak, aby z jednego zamku można było widzieć dwa sąsiednie po jednej i drugiej stronie linii. W przypadku Nowego Dworu niestety najbliżej niego położone zamki w Górach Kamiennych (Rogowiec i Radosno) nie są widoczne. Aby ujrzeć Rogowiec, należy wejść na szczyt odległej o ok. 1,5 km Borowej (853 m). Być może już w XIV wieku ten najwyższy szczyt Gór Wałbrzyskich służył jako punkt obserwacyjny, choć nie ma na nim tak dawnych śladów bytności człowieka.
W XIV w. powstała najwyższa - gotycka część zamku, z której do dziś zachowały się resztki wieży, budowli mieszkalnej oraz ślady cysterny na wodę. W XVI w. nastąpiła rozbudowa o obszerny dziedziniec dolny i dodatkowe mury z bastejami. Chyba z tego właśnie okresu pochodzi nazwa zamku. Nie został on zdobyty ani w czasie walk o Śląsk za Bolka II, ani podczas wojen husyckich, ani w okresie walk między królem Węgier Maciejem Korwinem a Władysławem Jagiellończykiem. Dopiero czwarta kolejna wojna - trzydziestoletnia w XVII w. położyła kres jego świetności. Po pożarze został wówczas opuszczony i popadł w ruinę. Do dziś zachowały się resztki renesansowej bramy z dwoma bastejami, skąpe pozostałości murów otaczających dziedziniec i średniowieczny zamek górny. Duże wrażenie robi wielkość XVI w. dziedzińca - długiego na 50 m. Dziś jego teren porasta rzadki las bukowy. Z tarasu od południa widoki na Borową i Kozioł.